Bliżej naszej świętej...
W tę Noc Światła . . .
Święta Bożego Narodzenia przypominają nam serdeczne przeżycia z lat dzieciństwa. Paradoksalnie, jest to przeciwieństwo tego, co przydarzyło się w życiu Teresy Martin, w czasie Bożego Narodzenia 1886 roku, mającej za niedługo ukończy 13 rok życia: „Otrzymałam łaskę dojrzałości, czyli mego całkowitego nawrócenia” (Rkp 45r). „Celina chciała mnie nadal traktować jak małe bobo, ponieważ byłam najmłodsza w rodzinie. Tatuś lubił patrzeć na moje szczęście”. Ale tego wieczora, święty Ludwik jest przekonany, że najmłodsza z jego córek jest już dorosła: „Całe szczęście, że w tym roku będzie to wreszcie po raz ostatni!...” Teresa, nadpobudliwa, wzrusza się. Łzy napływają do oczu, ale w jednej chwili „Teresa nie była już ta sama, Jezus przemienił jej serce!
Tłumiąc łzy, zbiegłam ze schodów i powstrzymując bicie serca, wzięłam moje buciki stawiając je przed Tatusiem, po czym 'wyciągałam radośnie całą zawartość, promieniując szczęściem jak królowa. Tatuś śmiał się i zdawał się być zadowolony, a Celina myślała, że to sen!...” Teresa kontynuuje: „Na szczęście była to słodka rzeczywistość; Teresa odzyskała na zawsze moc duszy, którą utraciła w wieku lat czterech i pół!...” Dalej Teresa precyzuje: „Od tej nocy pełnej światła rozpoczął się trzeci okres mego życia, najpiękniejszy spośród wszystkich, najbardziej obfitujący w łaski Nieba!... Jezus, zadowalając się moją dobrą wolą, której mi nigdy nie brakowało, w jednej chwili dokonał dzieła, jakiemu nie mogłam sprostać przez dziesięć lat!” Co stało się tamtej nocy? W katedrze Teresa przyjęła Komunię świętą.
„Wróciliśmy właśnie z Pasterki, podczas której miałam szczęście przyjąć Boga siły i mocy”. Jezus jest Tym, który daje siłę w Świetle swojej obecności, ponieważ jest Światłem, które świeci w ciemnościach zimy. To małe dziecko Bożego Narodzenia jest
Tym samym co Pan Wielkanocnego Poranka, który wybawia nas z grzechu, ze zła i śmierci. Jest tym samym, który przychodzi od Ojca i staje się Człowiekiem, aby przez Niego, z Nim i w Nim, każde nasze życie, w Jego ramionach, stało się Ofiarą dla Ojca, dzięki działaniu i tchnieniu Ducha Świętego. Przez narodzenie Boga, który stał się Człowiekiem, życie się objawiło i oświetla nowym światłem nasze człowieczeństwo. Narodziny Jezusa są także radością dla Maryi i Józefa, którzy uwierzyli słowu Anioła. Narodziny Jezusa – Zbawiciela rozjaśniają i naszą wiarę, bo Święta Bożego Narodzenia są jej centrum.
Jakie będą nasze bożonarodzeniowe dary? Mogą to być również przedmioty zakupione w supermarkecie. Ale może o wiele bardziej znaczące i cenne będą te, które składają się na sposób naszego bycia z innymi, z naszymi drogimi. Dlatego :
Jeśli masz przyjaciół, odszukaj ich! Boże Narodzenie jest Spotkaniem!
Jeśli masz wrogów, pojednaj się z nimi. Boże Narodzenie jest Pokojem!
Jeśli dostrzegasz obok siebie biednych, pomóż im. Boże Narodzenie jest Miłosierdziem!
Jeśli jesteś dumny, skłoń głowę. Boże Narodzenie jest Pokorą!
Jeśli jesteś smutny, rozwesel swoje serce. Boże Narodzenie jest Radością!
Jeśli masz długi, spłać je. Boże Narodzenie jest Sprawiedliwością!
Jeśli masz grzech, nawróć się. Boże Narodzenie jest Łaską!
Jeśli masz wątpliwości, wzmocnij swoją wiarę! Boże Narodzenie jest Światłem!
Jeśli żyjesz w błędzie, skoryguj go. Boże Narodzenie jest Prawdą!
Jeśli masz pretensje lub kogoś nienawidzisz, przebacz. Boże Narodzenie jest Miłością!
W czasie Soboru (1962-1965) Vaticanum II Jezus pouczył nas, iż „Nikt nie odnajdzie siebie inaczej, jak tylko przez bezinteresowny dar z siebie”! (KDK 24)
I jeszcze raz św. Teresa od Dzieciątka Jezus: „Jakże miałbyś się bać Boga, skoro dla Ciebie stał się tak Mały! … Kochaj Go! Jest samą Miłością i Miłosierdziem.”
Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia. Niech ten czas, nasze serca, rozum, wolę i nasze rodziny rozjaśnia Światło Jezusa, życzy
Kustosz ks. Teodor Suchoń
Boże Narodzenie 2018!